zaterdag 27 oktober 2007

Er is zoveel wat ik nog wil doen. En ik heb zoveel goede voornemens.
Maar echt waarmaken doe ik ze niet.
Zou ik gelukkiger zijn als ik al mijn goede voornemens waar zou maken?
Volgends mij spreken ze elkaar tegen. Gezonder leven.
Meer uitgaan. Daar heb je tegenspraak nummer 1.
Vaker met vrienden gek doen. Meer met mezelf ondernemen.
Tegenspraak nummer 2.

Wat ik ook slecht van mezelf vind, is dat ik echt meer aan stille tijd moet doen.
En mijn dagboek eindigt ergens bij juni. Het is nu oktober.
Nu mis ik 4 maanden uit mijn leven op papier! Of mijn dromendagboek.
Ik schreef er vanmorgen weer in. Maar de vorige keer was in juli.
En in een jaar tijd heb ik maar een paar bladzijden volgeschreven.

Verder wil ik nog zo veel doen in mijn leven.
Base-jumpen, een lied schrijven, een boek schrijven, een dans maken en laten uitvoeren, bungee-jumpen, mijn eigen kleren maken, een week als indiaan of piraat leven, een reis maken op een echt oud zeilschip, meedoen met een tv programma, mijn haar lang laten groeien en dan slag laten zetten, gelukkig zijn met wie en wat ik ben.

Vooral bij dat laatste punt vraag ik me af:
Wanneer begin ik daar eens aan. Want ik raas dit leven maar door.Wanneer kom ik tot rust?
En tot mezelf. Zou ik daar ooit komen? Of zou ik moeten wachten tot de dood daarvoor.

Het leven is zo mistig.
Ik struin het voetje voor voetje af, met mijn handen alles aftastend.
Niet wetend wat het is. En of het dan goed of slecht is.
Maar toch ben ik best tevreden.
Die mist heeft ook wel iets spannends.
Ook al stoot ik af en toe aardig mijn hoofd.

Ik kan niet tot een goed einde komen.
Het spijt me.
Dit is het einde.

[Mariska]